Παράξενα και απίστευτα φαινόμενα της φύσης!
συνδυασμοί που όταν έρθουν σε επαφή μπορούν να δημιουργήσουν απίστευτα παράξενα φαινόμενα. Ας γνωρίσουμε οκτώ από αυτά!
Ζούμε σε έναν παράξενο και περίπλοκο κόσμο. Κι όσο προχωράμε στους αιώνες των αιώνων όλο και πιο παράξενα συμβάντα συναντούμε. Οι άλλοτε εύκολοι και απλοί καιροί μετατρέπονται με τα χρόνια σε δύσκολους. Η ανθρωπότητα δεν πάει καλά και η φύση μοιάζει κατά καιρούς να μας εκδικείται.
Ο πλανήτης μοιάζει ζωντανός! Κρούει συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου! Ολοένα διαμαρτύρεται και φωνάζει! Εμείς όμως ακούμε αυτή την φωνή; Με την κακομεταχείριση οδηγούμε τον πλανήτη σιγά- σιγά στο τέλος. Όλο και περισσότερα παράξενα καιρικά φαινόμενα παρατηρούνται στις μέρες μας.
Μεταξύ της ηλεκτρικής ενέργειας, του αέρα, της ατμοσφαιρικής πίεσης και των πλασμάτων, υπάρχουν μερικοί πολύ συγκεκριμένοι συνδυασμοί που όταν έρθουν σε επαφή μπορούν να δημιουργήσουν απίστευτα παράξενα φαινόμενα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε οκτώ από αυτά:
1. Red Sprites
Τα Red Sprites (κόκκινα δαιμόνια) είναι αδύνατες αλλά ογκώδεις κόκκινες λάμψεις στον ουρανό που εμφανίζονται επάνω από καταιγίδες. Ενώ αρκετοί άνθρωποι στο παρελθόν υποστήριξαν ότι έχουν δει αυτό το φαινόμενο που ήταν πιθανώς τα λεγόμενα κόκκινα δαιμόνια, η τεκμηρίωση αυτών των φαινομένων είναι ακόμα σχετικά νέα, οι πρώτες τυχαίες εικόνες των κόκκινων δαιμονίων αποθανατίστηκαν το 1989.
Ο λόγος που μάθαμε τόσο αργά για αυτό το φαινόμενο είναι ότι διαρκεί μόνο για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Ένα πράγμα που τα καθιστά πιο εύκολα για να τα αντιληφθεί κανείς, είναι το γεγονός ότι ποτέ τα δαιμόνια δεν εμφανίζονται μόνα τους αλλά σε στοιβάδες των τριών ή περισσοτέρων.
Επειδή το φαινόμενο είναι ακόμα τόσο νέο στους επιστήμονες, δεν υπάρχει καμία επίσημη εξήγηση για την αιτία που προκαλεί αυτήν την λάμψη. Εντούτοις, οι ενδείξεις μας δείχνουν ότι τείνουν να εμφανιστούν στα σημεία όπου οι θύελλες εξασθενούν και δημιουργούνται από την αποφόρτιση της θετικής ενέργειας η οποία δημιουργείτε από κεραυνούς που πέφτουν στην γη.
2. Blue Jets
Όπως θα παρατηρείτε από την εικόνα επάνω τα Blue Jets είναι στενά συνδεδεμένα με τα κόκκινα δαιμόνια και παρατηρούνται στην ίδια θύελλα συνήθως. Αυτά τα φαινόμενα είναι ανοδικοί κώνοι μπλε φωτός που εμφανίζονται επάνω από το σύννεφο της καταιγίδας. Όπως και τα κόκκινα δαιμόνια δεν είχαν ανακαλυφθεί μέχρι το 1989.
Τα Blue Jets δεν συσχετίζονται άμεσα με την αστραπή όπως τα κόκκινα δαιμόνια και είναι λιγότερο κοινά. Φαίνονται να έχουν περισσότερα κοινά στις θύελλες που περιλαμβάνουν χαλάζι. Οι επιστήμονες είναι ακόμα πολύ αβέβαιοι για το λόγο που εμφανίζονται τα Blue Jets αλλά θεωρούν ότι συσχετίζονται με τη συλλογή ή την απαλλαγή της ενέργειας που προκαλεί η θύελλα με τις αστραπές. Το μπλε χρώμα θεωρείτε ότι το προκαλεί η σύγκρουση αζώτου με το οξυγόνο όταν αυτή γίνεται σε μεγάλη ταχύτητα.
3. St. Elmo’s Fire
Το St. Elmo’s Fire είναι ένα μυστηριώδες αλλά όμορφο φαινόμενο όπου φωτεινοί μπλε βλαστοί πλάσματος εμφανίζονται στα άκρα ενός αντικειμένου. Συνήθως εμφανιζόταν στα σκάφη περασμένων εποχών γι” αυτό και πήρε την ονομασία του από τον St. Erasmus που είναι ο Αγ. Προστάτης των ναυτικών. Οποιοδήποτε αντικείμενο μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση αυτού του φαινομένου, ακόμα και τα κέρατα ενός βοδιού.
Η «φωτιά» εμφανίζεται όταν ένα αντικείμενο βρίσκεται μέσα σε ατμοσφαιρικό ηλεκτρικό πεδίο που συνήθως είναι μια καταιγίδα. Αυτό που βλέπετε είναι πραγματικά πλάσμα που δημιουργείται από την εκφόρτωση της ενέργειας σε εκείνο το σημείο.
4. Fire Whirl
Οι Fire Whirls (περιστρεφόμενες φλόγες) δημιουργούνται από δυο ευδιάκριτους παράγοντες, είτε από ανεμοστρόβιλο που περιστρέφεται κοντά σε δασική περιοχή που καίγεται ή από περιστρεφόμενη δίνη φλόγας που εμφανίζεται σε μια περιοχή λόγω της πολύ υψηλής θερμότητας σε μια στενή εγγύτητα. Η φωτογραφία παρακάτω παρουσιάζει μια τεχνητή περιστρεφόμενη φλόγα. Πολλές φορές οι περιστρεφόμενες φλόγες μπορούν να φθάσουν το μισό μίλι σε ύψος.
Αυτές οι περιστρεφόμενες φλόγες όπως καταλαβαίνεται είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Στον σεισμό του Great Kanto το 1923 στην Ιαπωνία, είχε δημιουργηθεί μια περιστρεφόμενη πυρκαγιά λόγο μιας ογκώδης θύελλας μετά από βομβαρδισμό. Η πυρκαγιά αυτή σκότωσε περίπου 38.000 ανθρώπους που είχαν μπει μέσα σε έναν μικρό χώρο (Former Army Clothing Depotο )κατά την διάρκεια του σεισμού.
Οι περιστρεφόμενες φλόγες δημιουργούνται όταν συγκλίνει ένα θερμό updraft (κενό αέρα) με την πυρκαγιά. Οι περισσότερες περιστρεφόμενες φλόγες είναι μεταξύ 30 έως 200 ποδιών σε ύψος και κάτω από 10 πόδια σε πλάτος. Διαρκούν γενικά πολύ λίγα λεπτά αλλά κάποιες φορές έχουν διαρκέσει και περισσότερο από 20 λεπτά.
5. Waterspout
Το Waterspout μοιάζει με μίνι ανεμοστρόβιλους φτιαγμένους από νερό και βρίσκονται πάντα κάτω από ένα σύννεφο και επάνω από πολύ νερό συνήθως στην θάλασσα. Ενώ φαίνονται να απορροφούν το νερό καθ” όλη την διάρκεια που βρίσκονται από πάνω του, αποτελούνται στην πραγματικότητα από σταγονίδια νερού που διαμορφώνονται από την συμπύκνωση.
Ενώ υπάρχουν περιστατικά ισχυρών ανεμοστρόβιλων, οι περισσότεροι είναι αδύναμοι και προκαλούνται από τη σύγκρουση της ατμοσφαιρικής δύναμης που διαμορφώνει έναν στρόβιλο. Στις περισσότερες περιπτώσεις το waterspoutδημιουργείται ενώ το σύννεφο αναπτύσσεται ακόμα.
6. Red Rain
Σε έναν μήνα του 2001, η χρωματισμένη βροχή εξόντωσε την περιοχή Kerala της Ινδίας. Οι περισσότερες βροχές ήταν κόκκινες αλλά υπήρξαν και κίτρινες, πράσινες και μαύρες. Πολλοί σύγκριναν την κόκκινη βροχή με το αίμα κάνοντας την ένα αρκετά τρομακτικό θέαμα για κάθε προληπτικό άτομο. Έχουν υπάρξει πολλές ιστορίες για τις κόκκινες βροχές στην περιοχή από το 1896 αλλά καμία δεν ήταν τόσο μεγάλης διάρκειας όπως αυτήν του 2001.
Διάφορες θεωρίες περιστρέφονται γύρω από την αιτία της χρωματισμένης βροχής συμπεριλαμβανομένης της σχέσης της με τους αλλοδαπούς, προτού όμως να καταλήξει στο συμπέρασμα μιας επίσημης αναφοράς που λέει πως το χρώμα προκαλείτε από algae σπόρους που απορροφήθηκαν στην ατμόσφαιρα από θαλάσσιο σίφουνα. Υπάρχουν διάφορα είδη algae στην περιοχή τα οποία θα μπορούσαν να εξηγήσουν τον λόγο που οι ιστορίες ήταν τόσο σταθερές για τα τελευταία εκατό χρόνια.
7. Raining Animals
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι ενοχλητικοί θαλάσσιοι σίφουνες ευθύνονται για την πιο παράξενη καιρική εμπειρία στον κόσμο, να πέφτουν ζώα από τον ουρανό. Πολλά διαφορετικά είδη ζώων έχει βρέξει ο ουρανός όπως βατράχια, πουλιά, νυχτερίδες, σκουλήκια και ψάρια. Μερικά από τα ζώα επιζούν από την διαδικασία αλλά τα περισσότερα πεθαίνουν από την πτώση. Σε μερικές περιπτώσεις τα ζώα πεθαίνουν γιατί παγώνουν ενώ βρίσκονται στα σύννεφα και πέφτουν στο έδαφος καλυμμένα από ένα περίβλημα πάγου.
Οι θαλάσσιοι σίφουνες φαίνεται πως είναι πλέον η πιο πιθανή αιτία αυτών των γεγονότων επειδή οι δυνατοί άνεμοι μπορούν να ανυψώσουν τα ζώα στον αέρα και να τα μεταφέρουν για μεγάλες αποστάσεις. Ένα πράγμα που μπερδεύει ακόμα τους επιστήμονες είναι γιατί κάθε περίπτωση περιλαμβάνει μόνο ένα είδος από τα ζώα που αναφέρθηκαν, ενώ θα μπορούσε να περιλαμβάνει και άλλα είδη αν υποθέσουμε πως ξεκινάει από μια συγκεκριμένη περιοχή.
Ενώ αυτό το παράξενο καιρικό γεγονός είναι σπάνιο στα περισσότερα μέρη, είναι πραγματικά συνήθης στην Honduras όπου οι κάτοικοι γιορτάζουν κάθε χρόνο την γιορτή Lluvia de Peces (βροχή ψαριών).
Για τα πουλιά και τις νυχτερίδες υπάρχει άλλη θεωρία διαφορετική από αυτή με τα ψάρια και τα βατράχια. Στην περίπτωση αυτή θεωρείτε πιθανό ότι η θύελλα τα προσπέρασε και τα τράβηξε ενώ αυτά πετούσαν στον αέρα.
8. London fog
Υπήρξαν πολλές φορές μεταξύ του 1813 και του 1952 που το Λονδίνο καλύφθηκε από μια παχιά μαύρη ομίχλη. Αυτό που έκανε αυτές τις ομίχλες διαφορετικές από την καθημερινή ομίχλη με την οποία οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εξοικειωμένοι, είναι ότι έγιναν αιτία να σκοτωθούν άνθρωποι. Η πρώτη περίπτωση κράτησε μια εβδομάδα. Τόσο δεν υπήρχε ορατότητα που ακόμα και πολύ παλιοί Λονδρέζοι δεν μπορούσαν να βρουν το δρόμο τους μέσα στην πόλη. Στην διάρκεια της μαύρης ομίχλης του 1873, τα ποσοστά θανάτων στο Λονδίνο αυξήθηκαν κατά 40%.
Πάντως, ο αληθινός δολοφόνος υπήρξε η ομίχλη της 26 Ιανουαρίου του 1880. Η ομίχλη περιείχε ένα παχύ μείγμα ρύπων εργοστασίου και άνθρακα το οποίο είχε μεγάλη ποσότητα διοξείδιο του θείου. Η ομίχλη αυτή παρέμεινε για τρεις μέρες και εκτιμάτε ότι 12.000 άνθρωποι πέθαναν από αυτήν.
Τα επόμενα χρόνια υπήρξαν περισσότερες ομίχλες που σκότωσαν ανθρώπους, αλλά μόνον όταν το 1952 η ομίχλη σκότωσε 4.000 ανθρώπους η Αγγλία αποφάσισε επιτέλους να αρχίσει έναν αγώνα εναντίων της μόλυνσης η οποία έκανε της ομίχλες τόσο θανατηφόρες.
