Αληθινή εξομολόγηση: «Την γυpνάω μπpouμυτα πάνω στο τραπέζι και…»

Ήταν μεσημέρι, η ώρα που όλοι φεύγουν από τη δουλειά τους, τη σχολή τους, τον καφέ τους για να πάνε σπίτι τους να ηρεμήσουν και να ξεκουραστούν. Έτσι πίστευα ότι θα έκανα κι εγώ, ενώ περίμενα υπομονετικά το αστικό λεωφορείο που θα με πήγαινε στο σπίτι.

Δεν ήξερα όμως την έκπληξη που μου επιφύλασσε η μοίρα εκείνο το εuλογημένο μεσημέρι! Το λεωφορείο έφτασε, λίγο σπpwξιμο στην πόρτα, ο κόσμος πολύς, να χτuπήσουμε το εισιτήριο και να βρούμε ένα σημείο να σταθouμε μέχρι να περάσουν τα λεπτά της διαδρομής.

Xτuπάω το εισιτήριο (κγγχχ!) και στέκομαι πίσω......
στριμωγμένος δίπλα σε δύο γριές με σακούλες supermarket ανά χείρας. Τρελό κέφι!

Στην επόμενη στάση όμως, με τις ανακατατάξεις που έγιναν (κόσμος μπήκε κόσμος βγήκε), βρίσκεται λίγο πιο μπροστά μου μια αιθέρια ύπαρξη γύρω στα 20, με φανταστικό κορμάκι και ένα απίστευτο κώλο που τον κάλυπτε μια αέρινη, μπεζ, μίνι φουστίτσα.

Ωχ, λέω από μέσα μου, κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πάμε για σχέδιο Ξενοκράτης. Πριν προλάβω να σκεφτώ τι θα μπορούσα να κάνω για να γνωρίσω τον άγγελο που είχε κατέβει επί γης μεσημεριάτικα, κάνει δυο βηματάκια πίσω και βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου, με πλάτη προς τα μένα, σχεδόν κολλημένη πάνω μου, ενώ ήμασταν στριμωγμένοι και οι δύο ανάμεσα στον κόσμο.

Κόκαλο εγώ, αγαλματάκι ακούνητο, αμίλητο, δεν ήθελα να νομίσει η κοπέλα ότι θέλω να της κάνω κολλητήρι σαν κανένα λιγούρι. Εκτός από μένα όμως, κόκαλο είχα αρχίσει να γίνεται και ο.........

π… μου αφού η μυρωδιά των μαλλιών της, η θέα των γuμvών της ώμων και ο φοβερός της πισινός που περνούσε εφαπτομενικά από τον πούτσο μου δε μου άφηνε και πολλά περιθώρια.

Με το σταμάτα-ξεκίνα και το κούνημα του λεωφορείου όμως, ήταν αναπόφευκτο να αντιληφθεί ότι κάτι σκληρό βρισκόταν πίσω της και σίγουρα δεν ήταν πιστόλι, αν και ήταν έτοιμο να την «πυροβολήσει». Προς έκπληξη μου όμως, δε φάνηκε να ενοχλείται καθόλου. Αντιθέτως, έγειρε το σώμα της λίγο προς τα πίσω και εφάρμοσε το υπέροχο κ… της γύρω από τον ήδη σηκωμένο κάγκελο π… μου.

Εκτός από το κούνημα του λεωφορείου που ήδη είχε εκτινάξει την κ… μου στα ύψη, την ένιωθα να κάνει και μια ανεπαίσθητη κυκλική κίνηση με το κ… της και να μου τρίβει τον π… που βρισκόταν «παρκαρισμένος» στην κοιλάδα του κ… της. Αυτό ήταν, σκέφτηκα, το σημερινό μεσημέρι θα είναι διαφορετικό από τα άλλα. Για τα επόμενα 15-20 λεπτά, χωρίς να έχουμε αλλάξει ούτε κουβέντα, συνεχίστηκε αυτό το ιδιόμορφο σeξουαλικό παιχνίδι με την κ… και τον δύο μας να έχει φτάσει στον ουρανό, αφού άκουγα και τη δική της ανάσα να έχει βαρύνει και έβλεπα τις ρ… της να διαγράφονται κάτω από το στενό εφαρμοστό αμάνικο μπλουζάκι της.

Τότε, γυρνάει ελαφρά προς τα πίσω, (οπότε είδα και για πρώτη φορά καλά το γλυκό της προσωπάκι με τα δύο μεγάλα, στρογγυλά, λαμπερά της μάτια και τα σαρκώδη, ρόδινα χειλάκια της) και μου λέει:

-«Στην επόμενη κατεβαίνουμε».
Όντως, στην επόμενη στάση κατεβαίνει από το λεωφορείο και εγώ την ακολουθώ. Δε μιλάμε καθόλου, απλά αυτή προχωράει και εγώ ακολουθώ. Μετά από 200-300 μέτρα μπαίνει σε μια πολυκατοικία και κοιτάζει πίσω σαν να μου λέει: «εδώ είμαστε!». Ανοίγει την πόρτα του διαμερίσματος και μπαίνει. Με το που μπαίνω κι εγώ μέσα αρχίζουμε να φιλιόμαστε παθιασμένα και οι γλώσσες μας να παίζουν σαν τρελές. Γονατίζει και μου ξεκουμπώνει το παντελόνι. Στηρίζομαι όρθιος όπως είμαι στην πόρτα. Κατεβάζει το μπόξερ μου και τον παίρνει όλο στο στόμα με τη μία. Αρχίζει να μου παίρνει μια φοβερή π… . Σε λίγο με είχε φτάσει στα όριά μου. «Τελειώνω», της λέω. «Ναι, τάισέ με», μου λέει.

Αρχίζω τότε να χ… και ήταν σαν να κατουρούσα. Τεράστιες ποσότητες που είχαν μαζευτεί τόση ώρα στα αρ… μου, πετάγονταν στο στόμα και το πρόσωπό της και κατάπινε συνέχεια για να προλάβει να μη χάσει σταγόνα.

Μετά μου λέει: «Τώρα σειρά σου!» Δεν είχε υπομονή να πάμε ούτε στην κρεβατοκάμαρα. Πάει στο τραπέζι του χωλ, κάθεται πάνω, πάω εγώ σκύβω, της σηκώνω τη φουστίτσα και κάνω μακροβούτι στο μυρωδάτο μ… της που πραγματικά έσταζε. Της γλύφω και της ρουφάω την κ… ενώ αυτή βγάζει άναρθρες κραυγές. Χώνω δύο δάκτυλα ενώ η γλώσσα μου συνεχίζει. «Δε μπορώ άλλο, πάρε με, σκίσε με», μου λέει. «Όχι ακόμα μωρό μου».

Τη γυρνάω μπρούμυτα πάνω στο τραπέζι, ανοίγω τα κ… της και η γλώσσα μου βρίσκει κατευθείαν στόχο. Δεν ξέρω αν ήταν ιδέα μου από την πολλή καύλα, αλλά μου φάνηκε ότι η κ… της μύριζε φράουλα! Και μ αρέσουν οι φράουλες!!! Αρχίζω να της π. τον κ… με τη γλώσσα μου και αυτή να έχει βάλει το χέρι και να τρίβει την κ… της. Της έγλυφα τον κ… και είχε χαλαρώσει τόσο που ήταν σαν στρογγυλό πακοτίνι.
Σηκώνομαι τότε, φοράω γρήγορα ένα προφυλακτικό που πάντα έχω μαζί μου γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου τύχει, και της χώνω τον π… μου στο μουνάκι της ενώ παράλληλα ο αντίχειράς μου είχε μείνει όλος μέσα στην κ… της για να την κρατάει ανοιχτή, μην πάει και χαμένος τόσος κόπος! Aρχισα να της σφυροκοπάω το μ… δυνατά ενώ μου φώναζε:
«Ναι! Έτσι! Σ… μου το μουνί! Πάρε με δυνατά! Ναι! Ναι! Θέλω να νιώσω τα ζεστά σου χ… να τρέχουν μέσα μου!».

Όταν πλησίαζε η στιγμή να χ…, και ενώ πια αυτή είχε χάσει κάθε έλεγχο, βγάζω τον π… μου από το μουνί της, βγάζω το προφυλακτικό και αλλάζω βάρδια με τον αντίχειρά μου στην πίσω τρυπούλα της. Ακουμπάω τον π… μου και τον βυθίζω αργά και σταθερά μέχρι μέσα. Αυτή πλέον ούρλιαζε από κ… Τότε κι εγώ αφήνομαι και αρχίζω να αδειάζω το καuτό μου φορτίο μέσα στον κ… της ρίχνοντας της χαστούκια. «Ναι, πάρτα κ… μου όλα μέσα σου! Ναι!!!!!».
Και μείναμε ξέπνοοι και οι δύο πάνω στο τραπέζι. Μετά από λίγη ώρα που ξαναβρήκαμε την αναπνοή μας, καθίσαμε στον καναπέ.
-Αλέξης, της λέω
-Νατάσσα, απαντάει.
-Χάρηκα!
-Ναι φάνηκε. Κι εγώ!
Από τότε βρεθήκαμε αρκετές φορές και απολαύσαμε πολλά καλά γ… ακόμα μαζί.
Νατάσσα, σ ευχαριστώ!

loading...

Loading...